Yazmaya başlayınca, heleki sevdiğim kitaplar hakkındaysa, lafı uzatmadan duramıyorum. yazdıkça yazasım geliyor. ama bilgisayarda yazmaya hala alışabilmiş değilim. kağıt kokusunu, parmaklarımdaki mürekkep lekelerini özlüyorum. Hep eski zamanlarda yaşamak istemişimdir, yalnız istemek te değil bu, kendimi eskiye daha ait hissettim her zaman. bir türlü teknolojiye alışamayışımla, 4 tarafım betonlarla kaplandıkça ağaçlara tırmandığım günleri özleyişimle, babamın 2 cildi bulan pul koleksiyonunu karıştırırken bir mektup arkadaşı hayal edişimle... Yine de şimdi bilgisayarın başındayım. Aslında birkaç saattir bilgisayarın başındayım. Tatilin başından beri İkbal'e bilgisayar başından kalkmadığı için öyle çok mani verdim ki, bu bir türlü buradan ayrılamayışım onun 'Ah'ı olsa gerek....
'ah' deyince aklıma Samed Behrengi'nin Ah Masalı düştü. Samed Behrengi Azeri bir yazar. Osmanlı zamanında şairler hep Azerbaycan'dan çıkarmış. Sonraki senelerde ise bu güzel masalları raflarımıza düşüren Samed Behrengi oldu. Sanırım 8-9 yaşlarında olmalıydım. Bir gün babam geç vakit seyahatten döndüğünde onu karşılamak için yataklarımızdan kalkıp salonda toplandık. Babam çeşitli hediyeler getirmişti, çantadan çıkarıyor, biz heyecanla bekliyoruz. Pek çok şeyin ardından valizden bir de Samed Behrenginin set halinde düzenlenmiş 8-10 tane kitabını çıkardı. İnanılmaz heyecanlandım. Kitapları rafımıza yerleştirdik, ben hiç durmadan okuyorum, Küçük Kara Balık, Kel Güvercinci, Ulduz ve Kargalar... Haftalar sonra köye giderken kitapları yanımıza aldık. İkballe 2 haftmız geçti o yaz köyde. Sabahları babannem çantalarımıza, yağlı ekmekler, sandviçler, meyveler dolduruyor, biz boyalarımızı ve kitaplarımızı alıp çayın kıyısına gidiyoruz, bütün gün kitap okuyoruz, resim yapıyoruz, yemyeşil çimleri üzerinde dolaşıyoruz, suya ayaklarımızı sokuyoruz... Bazen İkbal bisiklete biniyor, bir türlü öğrenemeyen bendeniz peşinden koşuyorum, köyün ihtiyarları bana bakıp 'vah vah, yazık...' diyorlar =)   

Bir Ah insanı nerelere getiriyor... öyle işte (çok sevgili Eminenin tabiriyle =) ) Şimdilerde Samed Behrengi kitaplarını Ayşeye veriyorum, okusun diye, benim duyduğum heyecanı duymuyor diye üzülüyorum sonrada... Samed Behrengiyi okuyun, büyüdüyseniz bile =) okuyun. Samed Behrengi tıpkı Cahit Zarifoğlu gibidir. Çocuklara yazar, ama çocuklara yalan söylemez, çocukları küçümsemez. Samed Behrengi çocuklar en gerçek masalları anlatır.
Ben zaten hala bile çocuk kitapları okumayı da çizgifilm izlemeyi de çok severim, çünkü daha saf,,, çirkinliklerden daha uzak....